کتاب دنیای هنر خودآموز جامع منبت کاری. تاریخچه منبت کاری همانند بقیه هنرها و صنایعی که بنیان گذار آن مردم عادی بوده اند و در دامان جوامع پراکنده بشری متولد شده و رشد کرده چندان روشن نیست و به درستی نمی توان گفت این هنر صنعت از چه زمانی ابداع شده و رواج یافته است؛ اما آنچه مسلم است چوب به عنوان فراوانترین ماده اولیه موجود در طبیعت از نخستین موادی است که توجه بشر را به خود جلب کرده و برای ساخت و پرداخت انواع وسایل مصرفی و هنری مورد استفاده قرار گرفته. بنا به اسناد و مدارک موجود منبت کاری در ایران متکی به سابقه ای بیش از هزار و پانصد سال است و حتی عده ای از محققان به صراحت اظهار نموده اند که قبل از ظهور ساسانیان نیز منبت کاری در ایران رواج داشته، ولی هیچ بازمانده تاریخی که این ادعا را اثبات کند در دست نیست. ولی بی شک می توان سرستون های داخلی کاخ های تخت جمشید را از آن احتمالات نام برد. قدیمی ترین اثر منبت موجود که تاریخ نیمه اول قرن سوم هجری قمری را دارد یک لنگه در چوبی متعلق به مسجد جامع عتیق شیراز است که در دوره عمروبن لیث، صفاری ساخته شده و دارای زیرسازی از چوب تبریزی می باشد و روی آن با خلال هایی از چوب گردو و نقوش پر ضلعی بسیار زیبایی زینت شده و بعد از آن باید یک سر در منبت کاری شده از چوب کاج را مورد اشاره قرار داد که ساخت قرن چهارم هجری قمری است و روی آن با ظرافت کامل خطوط کوفی با قطری حدود 3 سانتی متر کنده کاری شده است. بعد از ظهور اسلام و با توجه به ساخت مراکز و مساجد اسلامی، هنرمندان ایرانی اولین کسانی بودند که تمام توان و استعداد خویش را صرف تزئین مساجد کردند و تعدادی از معماران، کاشیکاران، گچ برها، سنگ تراشها و منبت کاران نیز جذب فعالیت در این زمینه شدند و آثاری به وجود آوردند که متاسفانه امروزه نمونه های زیادی از آنها در دست نیست ولی به اتکای همان آثار ناچیز باقیمانده می توان گفت آنچه برای تزئین مساجد و به شکل منبر، رحل قرآن و در و پنجره ساخته شده نمونه بسیار ارزنده ای از ذوق و هنر ایرانی می باشد. این کتاب تالیف اکرم ذاکری و توسط انتشارات بین المللی حافظ به چاپ رسیده و در فروشگاه اینترنتی کتاب انتشارات اشراقی به آدرس www.eshraghipub.com موجود می باشد.