"اخلاق" جمع "خلق" و در لغت به معنای خویهاست. علم اخلاق یا تهذیب اخلاق یکی از شعب حکمت عملی است و آن دانش بد و نیک خویها و تدبیر انسان است برای نفس خود یا یک تن خاص (معین، ????: ???). این اصطلاح همچنین به معنای صفت نفسانی یا هیأت راسخهای است که در نفس انسان شکل می گیرد و در برخوردهای فردی و اجتماعی و در موقعیتهای متفاوت به صورت رفتار و عکس العمل های مختلف بروز می کند. این علم در حقیقت شاخه ای از فلسفه است که قدمت آن به ???? سال قبل باز می گردد. مثلا در زمان سقراط، افلاطون و ارسطو ؟ برای ارائه ی مجموعه ای از اصول رفتار انسانی، نظریاتی ارائه شده است (سعیدی گراغانی، ????). از نظر علمی، اخلاق معرفتی است که از افعال اختیاری انسان براساس یک سیر عقلانی شکل می گیرد(مظاهری، ????). از منظر دینی چنانچه این خلق و خوی با ارزشهای والای نفسانی و اسلامی منطبق باشد «فضیلت» و اگر در تقابل با آن قرار بگیرد، «رذیلت» نام دارد. از این رو علم اخلاق با مجموعه ای از سؤالات گوناگون در مورد اینکه چه چیزی خوب، درست و با ارزش است سروکار دارد(عزیزی، ????). در زبان انگلیسی کلمه ی «اخلاق» از واژه ی یونانی «اتیکوس» به معنی عادت، خصلت، خلق و خوی، سرشت، روش و نظایر آن گرفته شده است. برخی از زبان شناسان معتقدند که واژهی تیکس » از کلمه ی لاتین «اتوس » اقتباس شده است که مفهوم لغوی آن «شخصیت» است؛ و به مجموعه ای از باورها و دیدگاههای مرتبط با منش آدمی اطلاق می شود که رفتار افراد، گروههای نهادها و ملتها را هدایت می کند این کتاب در فروشگاه اینترنتی اشراقی www.eshraghipub.com موجود می باشد.