بوف کور داستان زندگی و پارهای از خاطرات یک انسان رنجور و منزوی است. که در دو بخش و به صورت راوی اول شخص روایت میشود. کتاب بوف کور با این جملات مشهور آغاز میشود: در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا میخورد و میتراشد. این دردها را نمیشود به کسی اظهار کرد، چون عموماً عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیشآمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی میکنند آن را با لبخند شکاک و تمسخرآمیز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و دوایی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی بهتوسط شراب و خواب مصنوعی بهوسیله افیون و مواد مخدره است- ولی افسوس که تأثیر اینگونه داروها موقت است و بهجای تسکین، پس از مدتی بر شدت درد میافزاید…» این کتاب با ترجمه شاپور بهیان توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده و در فروشگاه اینترنتی کتاب انتشارات اشراقی به آدرس www.eshraghipub.com موجود میباشد.