این کتاب به دور از نگاه کلیشه‌ای که در اکثر آثار با موضوع شهدا می‌بینیم، به زندگی خصوصی خانم موسوی و شهید یوسفی، آشنایی و عشق آن‌ها پرداخته که خود اتفاقی است که در کتاب‌های مشابه کمتر رخ می‌دهد.

به گفته جعفریان، اولین سطر این کتاب عاشقانه در زمستانی سرد نوشته شد، روزی که نویسنده در میانه‌ برف قدم به زنجان گذاشت تا شنونده‌ سرگذشت فخرالسادات موسوی همسر سردار شهید احمد یوسفی باشد. ملاقات گلستان جعفریان و خانم موسوی آغاز یک هم‌نشینی چهار ساله بود.

نویسنده در مقدمه کتاب به تجربه‌ خود از ملاقات‌های متعددش با همسر شهید می‌پردازد. او که در طول چهار سال تالیف کتاب بیشتر از بیست‌بار به زنجان سفر کرده و حاصل سی ساعت گفتگو منجر به ارائه تصویری بدون روتوش از زندگی واقعی خانواده‌ سردار احمد یوسفی شده است.